Dat maakt Stein voor Piet Schuttelaar: natuurpracht
Dienstbaar voor de samenleving én de natuur
In deze rubriek vertellen trotse inwoners van gemeente Stein wie ze zijn en wat ze doen in onze gemeente. Deze keer: Piet Schuttelaar. Over zijn liefde voor de natuur, schrijven, zijn loopbaan bij de politie én fotografie.
Piet werkte zijn hele leven bij de politie. “Ik kwam binnen als jonge knul en ging ruim 40 jaar later met pensioen.” Hij begon zijn carrière in Heythuysen en kwam vanuit Margraten op zijn 28ste naar Stein voor een betere functie. “Het idee was om vier jaar te blijven en dan weer terug te keren naar het Mergelland. Maar ik ben nooit meer weggegaan. Het waren gouden tijden met leuk werk en ontzettend fijne collega’s. We hadden zelfs een eigen voetbalteam en er heerste echt kameraadschap. Daarom ben ik blijven plakken. Ik kom de jongens nog regelmatig tegen en dan praten we even bij. Bijvoorbeeld over ons legendarisch afscheidsfeest!”
Wat deed je bij de politie?
“Ik kijk met enorm veel plezier terug op mijn loopbaan. Van mijn werk als rayoncommandant in Stein tot mijn functies als Groepscommandant en chef Basiseenheid in Voerendaal-Simpelveld. Ook mijn tijd als Hoofdinspecteur in Beek-Schinnen vond ik fantastisch. Ik heb natuurlijk heel wat meegemaakt in mijn carrière. Van zelfdoding tot dodelijke verkeersongevallen. Van verdrinkingen, branden, ernstige mishandelingen en een bommelding tot sociale problematieken. Vooral het aansturen van jonge politieagenten en het contact met de bevolking sprak me altijd aan. In gemeente Stein zochten we bewust contact met de gemeenschap. We organiseerden verkeersquizzen, voetbalden tegen de schooljeugd en hielden open dagen. Daardoor kende ik heel veel mensen in Stein en velen kende mij. Mijn jarenlange inzet voor het Steinse (zaal)voetbal droeg daar natuurlijk ook aan bij. Dat netwerk is na mijn pensioen wat verwaterd, maar ik voel me als ‘echte Maaskentjer’ nog steeds medeverantwoordelijk voor wat er hier gebeurt.”
“Mijn netwerk in Stein is na mijn pensioen wat verwaterd, maar ik voel me als ‘echte Maaskentjer’ nog steeds medeverantwoordelijk voor wat er hier gebeurt.”
Met pensioen, en toen?
“Ik hou ontzettend van de natuur en van wandelen. Na mijn pensioen sloot ik me daarom aan bij IVN Stein. Ik gaf natuurles aan kinderen in de IVN-tuin en bereidde presentaties voor. Ook ging ik op een andere manier aan de slag met mijn grote hobby fotografie. Ik ben 25 jaar lid geweest van FotoKring Stein. In die tijd won ik diverse prijzen met documentairefotografie, straatfotografie en portretten. Na mijn pensioen focuste ik me op natuurfotografie. Ik maak foto’s tijdens mijn wandelingen én vanuit mijn eigen vogelkijkhut.”
Vertel eens wat meer over die vogelkijkhut?
“20 jaar geleden maakte ik tijdens een van mijn wandelingen een foto van een boerin. Zij vond dat zo leuk, dat er een hele serie volgde. Tijdens een van onze gesprekken liet ik vallen dat ik droomde van een eigen observatie hut in de natuur. Zij bood me een stukje van haar weiland aan. Ik plaatste er mijn eigen hutje, dat nog steeds mijn stekkie is. Ik heb er een vijvertje gemaakt, bomen en struiken geplant, een houtopstand gebouwd en een muurtje neergezet. Dit om beschutting te bieden aan amfibieën en kleine zoogdieren. Ook installeerde ik er een torenvalkenkast, waarin inmiddels 24 torenvalken zijn grootgebracht. Er zijn dagen dat ik zo’n acht uur in mijn hutje ben. Boterhammen, koffie en mijn fotocamera mee en de hele dag in mijn eigen bubbel! Alles wat ik meemaak schrijf ik op. Vaak gebruik ik die input voor het magazine ‘De Natuurgids’, waar ik eindredacteur van ben. Of voor mijn tweewekelijkse column in de Via van De Limburger, die gaat over mijn struintochten in de natuur.
“Er zijn dagen dat ik zo’n acht uur in mijn hutje ben. Boterhammen, koffie en mijn fotocamera mee en de hele dag in mijn eigen bubbel!”
Wat is dat, ‘De Natuurgids’?
“De Natuurgids is een tijdschrift voor natuur, milieu, heem en cultuur. Het verschijnt acht keer per jaar en valt dan bij ruim 2000 abonnees op de mat. Met wandelingen, IVN-activiteiten en beschrijvingen van natuurgebieden in de regio, is het een zeer gevarieerd magazine. Regelmatig schrijf ik zelf ook een artikel en als eindredacteur heb ik contact met de diverse auteurs, de redactie, het bestuur en de drukker. Natuurlijk hoort er ook prachtige fotografie bij! Ik neem de coverfoto voor mijn rekening en soms zoek in mijn uitgebreide archief naar foto’s die passen bij andermans artikelen. Ik besteed er zo’n vijftig uur per maand aan en ben enorm trots op wat we als vrijwilligers samen neerzetten. De Natuurgids is echt mijn kindje geworden.”
Favoriete plek in Stein?
“Toen ik in 2007/2008 een cursus volgde om natuurgids te worden, moesten we een presentatie geven over een natuurplek in je woonplaats. Ik koos de grensmaas in Meers. Nog steeds kom ik daar regelmatig, om te zien wat er groeit en wat er leeft op het water. En om te kijken naar de waterstand en de grilligheid van ‘Mooder Maas’ door de seizoenen heen. Ik wandel er dus al jaren en beschouw dit, naast mijn observatiehutje, echt als ‘mijn plekje’.”
Lees alle interviews met onze ambassadeurs op www.datmaaktsteinvoormij.nl
